Jak często zastanawiasz się nad swoim podejściem do życia?
Czy bierzesz pod uwagę różne punkty widzenia?
Czy uważasz się za pechowca?
Czy twoje ego utrudnia ci naukę?
Czy rozpamiętujesz przeszłość?
Czy doceniasz swoje możliwości?
Czy jesteś odpowiedzialny za swoje decyzje?
Wszystkie te pytania są trudne ale i bardzo ważne. W tym tygodniu przedstawiam kilka wskazówek, jak nauczyć się patrzeć na swoje życie z innej perspektywy i jak wprowadzić pozytywne zmiany dążąc do poszukiwania prawdy w swoim życiu.
Czy biorę pod uwagę inny punkt widzenia?
Każdy z nas stara się robić wszystko to, co wydaje się nam dobre. Każdy też może mieć inny, nawet przeciwny punkt widzenia od naszego i uważać go za dobry. Dzisiaj spróbuj wejść w buty innej osoby i zrozumieć jej punkt widzenia.
To, co dla Ciebie jest dobre, dla innej wcale nie musi takie być. Dlatego trzeba starać się być wyrozumiałym, biorąc pod uwagę racje drugiej strony. Nie musimy od razu zakładać, że ktoś coś źle powiedział albo zrobił.
Czy uważam, że jestem pechowcem?
To, czy coś jest pechowe, czy szczęśliwe to tylko nasza interpretacja (wyobrażenie). Jesteśmy jednak tak pewni swoich myśli, że możemy uznawać pech za naszą przypadłość. Jeżeli spojrzymy na świat z pewnej perspektywy, to coś takiego jak pech nie będzie miało miejsca. Życie toczy się zgodnie z prawami natury i jest zachowana jego harmonia.
To, że spotyka nas coś nieprzyjemnego albo złego – to część kolei rzeczy, coś co powtarza się od początków ludzkości.
W życiu każdego człowieka jest czas na łzy, ale i uśmiech. Podobnie pory roku następują po sobie i zimno zastępuje upał. Jeżeli ktoś twierdzi, że jego życie składa się tylko ze smutków i jest pechowe, to znaczy jedynie tyle, że nie umie on (a może i nie chce) odnaleźć szczęścia w swoim życiu.
W jaki sposób moje zadufanie utrudnia mi naukę?
Ego to Twój wróg – to tytuł świetnej książki Ryana Holidaya, którą chcę Ci dzisiaj polecić. Powtarza on za stoikami, że nasze ego przeszkadza nam nieraz w dostrzeganiu prawdy. Często jesteśmy zaślepieni poczuciem własnej wyższości i sami siebie okłamujemy. Za prawdę uznajemy to, co nam się wydaje, a nie to, co nią jest w rzeczywistości. Taka postawa utrudnia, a czasami nawet uniemożliwia naszą naukę i rozwój.
Epiktet twierdził, że człowiek nie może nauczyć się tego, co jego zdaniem już wie. Pamiętaj, że całe życie się uczymy, a odmowa przyjmowania innych argumentów świadczy o tym, że nasze ego już przejęło nad nami kontrolę. Nie pozwól na to!
Czy rozpamiętuję przeszłość?
Przeszłości nie możemy zmienić, przyszłość będzie zawsze niepewna. Tylko teraźniejszość możemy realnie kontrolować. Niestety rzadko korzystamy z tego przywileju, rozpamiętując zdarzenia z przeszłości albo nadmiernie rozmyślając o tym, co nas jeszcze może spotkać.
Powinniśmy najbardziej skupić się na tym, co jest tu i teraz, bo tylko na bieżącą chwilę mamy wpływ. Tylko w teraźniejszości możemy rozwijać się i zmieniać na lepsze. Nie strać tej szansy.
Czy doceniam rozum, który został mi dany?
Nasz umysł to wielki skarb. Pielęgnowany czyni z nas szczęśliwych i spokojnych ludzi, a jeżeli o niego nie zadbamy, to będzie prowadził nas ku upadkowi na wielu płaszczyznach życia.
Każdemu z nas jest dany ten wspaniały dar, dzięki któremu możemy myśleć, analizować i wyciągać wnioski, co z kolei wpływa na poprawę naszego życia. Dzięki wykorzystaniu możliwości swojego umysłu jesteśmy w stanie dobrze projektować swoje życie.
Każdy z nas ma zatem te same możliwości. Pytanie brzmi – czy umiejętnie je wykorzystujemy?
Czy jestem odpowiedzialny za swoje decyzje?
Życie to sztuka wyborów, a dobre życie to sztuka możliwie najlepszych wyborów. To my sami jesteśmy odpowiedzialni za decyzje, które podejmujemy, chociażby były one uwarunkowane czynnikami, na które nie mieliśmy żadnego wpływu.
Ta odpowiedzialność niejako zmusza nas do bycia dociekliwym i racjonalnym. Chcemy przecież podejmować jak najlepsze decyzje, aby jak najlepiej żyć.
Czy mogę zrezygnować ze swoich poglądów?
Aby wyrzucić ze swojego życia coś złego, musisz mieć świadomość tego, że to takie właśnie jest. Mam nadzieję, że po tych kilkudziesięciu dniach potrafisz zdobyć się na refleksję w tej sprawie. Oczywiście trudno jest zrezygnować z własnych poglądów, przyzwyczajeń i nawyków, ale to właśnie w krytycznej autorefleksji jest nasza siła.
Jeżeli nauczymy się to robić i na przykład przyznamy komuś rację w sprawie, w której początkowo mieliśmy odmienne zdanie – możemy nazwać się wolnym człowiekiem. Przestajemy być zakładnikiem swoich wrażeń, a stajemy się ludźmi z otwartym umysłem. Pamiętaj o tym w kolejnych dniach.
